scheitern czasownik scheitert, scheiterte, ist gescheitert kończyć się niepowodzeniem, rozbijać się, ponosić klęskę, ponosić fiasko; gescheiterter Selbstmörder niedoszły samobójca; gescheiterte Verhandlungen nieudane negocjacje; an jemandem/etwas scheitern doznać przez kogoś/coś porażki; wir sind mit unserer Initiative gescheitert nasza inicjatywa spełzła na niczym; etwas zum Scheitern bringen niweczyć coś, udaremniać coś |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 01-12-2024 23:29
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!