skrzypieć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

knacken czasownik knackt, knackte, hat geknackt skrzypieć, trzeszczeć, rozłupywać, rozgniatać, włamywać się; der Boden knackt unter seinen Schritten podłoga skrzypi pod jego krokami; es knackt im Radio radio trzeszczy; Nüsse knacken rozłupywać orzechy; einen Safe knacken włamywać się do sejfu; den Code knacken pot. łamać kod; das Rätsel knacken rozwiązywać zagadkę; an etwas (DAT) zu knacken haben pot. przen. męczyć się z czymś

knarren czasownik knarrt, knarrte, hat geknarrt skrzypieć, trzeszczeć

schnarren czasownik schnarrt, schnarrte, hat geschnarrt grzechotać, skrzypieć

knarzen czasownik knarzt, knarzte, hat geknarzt reg. skrzypieć, trzeszczeć chrobotać

quietschen czasownik quietscht, quietschte, hat gequietscht kwiczeć, piszczeć, skrzypieć

Geigensaite die (PL die Geigensaiten) struna skrzypiec

Geigenkasten der (PL die Geigenkästen) futerał do skrzypiec

Geigensteg der (PL die Geigenstege) podstawek u skrzypiec

Geige die (PL die Geigen) muz. skrzypce; Geige spielen grać na skrzypcach; er spielt im Orchester die erste Geige on gra w orkiestrze w sekcji pierwszych skrzypiec; die erste Geige spielen przen. grać pierwsze skrzypce, odgrywać główną rolę; die zweite Geige spielen przen. odgrywać podrzędną rolę

R E K L A M A