stracić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

hinrichten czasownik richtet hin, richtete hin, hat hingerichtet wykonywać wyrok, stracić; jemanden hinrichten wykonywać na kimś wyrok

einbüßen czasownik büßt ein, büßte ein, hat eingebüßt tracić; das Leben einbüßen tracić życie; an Kraft einbüßen tracić na sile; sein Leben einbüßen stracić życie; an Ansehen eingebüßt haben utracić poważanie

Leben das (PL die Leben mst Sg) życie; ums Leben kommen stracić życie; Leben in etwas bringen ożywiać coś; jemandem das Leben retten ratować komuś życie; ein Leben lang przez całe życie; Leben spendend NP życiodajny

exekutieren czasownik exekutiert, exekutierte, hat exekutiert egzekwować, wykonywać, spełniać, wykonywać wyrok śmierci, stracić jemanden kogoś

Gesicht das (PL die Gesichter) twarz, mina, oblicze, wizerunek; (PL die Gesichte) przywidzenie, wizja; jemandem ins Gesicht lügen kłamać w żywe oczy; sein wahres Gesicht zeigen przen. pokazać swoje prawdziwe oblicze; sein Gesicht verlieren przen. stracić twarz; rundes/ längliches/ schmales Gesicht okrągła/ podłużna/ wąska twarz; das zweite Gesicht przen. dar jasnowidzenia

stottern czasownik stottert, stotterte, hat gestottert jąkać się, wyjąkać; ins Stottern geraten zająknąć się, przen. zaplątać się, zaniemówić, stracić wątek

hopsgehen czasownik geht hops, ging hops, ist hopsgegangen pot. zginąć (stracić życie), zgubić się, zepsuć się, wpaść, zostać przyłapanym

Bewusstsein das (nur Singular) przytomność, świadomość; bei Bewusstsein przytomny; das Bewusstsein verlieren stracić świadomość; mir kam zum Bewusstsein, dass... uświadomiłem sobie, że...; ins Bewusstsein rufen przywoływać do świadomości

Gleichgewicht das (nur Singular) równowaga; Gleichgewicht halten utrzymać równowagę; Gleichgewicht verlieren stracić równowagę; jemanden aus dem Gleichgewicht bringen wyprowadzać kogoś z równowagi, wytrącać kogoś z równowagi; etwas aus dem Gleichgewicht bringen zachwiać czymś

Richtung die (PL die Richtungen) kierunek; die Richtung verlieren stracić orientację; eine Richtung geben nadawać kierunek

Geltung die (PL die Geltungen) wartość, znaczenie, ważność; Geltung haben znaczyć, być ważnym; außer Geltung sein być nieważnym, stracić wartość

verlieren czasownik verliert, verlor, hat verloren gubić, tracić, przegrywać, ponosić porażkę; sich verlieren gubić się, ginąć; das Gedächtnis verlieren tracić pamięć; den Krieg verlieren przegrywać wojnę; an Bedeutung verlieren tracić na znaczeniu; sich in Gedanken verlieren pogrążać się w rozmyślaniach

absacken czasownik sackt ab, sackte ab, ist abgesackt pot. spadać, opadać, tracić na wysokości, tonąć, obsuwać się; der Boden sackt ab grunt się obsuwa; sein Blutdruck sackt ab jego ciśnienie krwi spada

fallen czasownik fällt, fiel, ist gefallen padać, upadać, spadać, obniżać się (cena, temperatura), padać (o strzale), mil. polec; im Ansehen fallen tracić na autorytecie; auf einen Feiertag fallen przypadać na święto, wypadać na święto; in Ungnade fallen popadać w niełaskę; fallen lassen poniechać, zaniechać, porzucać, opuszczać, upuszczać etwas auf etwas (AKK) coś na coś; jemandem leicht/schwer fallen łatwo/z trudem komuś przychodzić

abschießen czasownik schießt ab, schoss ab, hat abgeschossen wystrzeliwać, strzelać, zestrzeliwać, strącać, ustrzelić, odstrzelić, ubijać; ein Flugzeug abschießen zestrzelić samolot

abschwellen czasownik schwillt ab, schwoll ab, ist abgeschwollen tracić opuchliznę, pot. tęchnąć; das verletzte Knie schwoll ab opuchlizna zeszła ze zranionego kolana; das Gebrüll schwillt ab przen. porykiwanie ustało

aufgeben czasownik gibt auf, gab auf, hat aufgegeben zadawać, nadawać, nakazywać, polecać, wysyłać, rezygnować, poddawać się; eine Hausaufgabe aufgeben zadawać pracę domową; die Hoffnung aufgeben tracić nadzieję; seine Pläne aufgeben rezygnować ze swoich planów; sein Studium aufgeben porzucać studia; den Kampf aufgeben zaprzestawać walki; seine Gewohnheiten aufgeben wyzbywać się swoich przyzwyczajeń; das Rauchen aufgeben rzucać palenie

ausflippen czasownik flippt aus, flippte aus, ist ausgeflippt pot. wysiadać nerwowo, tracić głowę, szaleć, odlatywać (pod wpływem narkotyków)

auslaufen czasownik läuft aus, lief aus, ist ausgelaufen wybiegać, wyciekać, wypływać, kończyć się, tracić ważność

hinunterstoßen czasownik stößt hinunter, stieß hinunter, hat hinuntergestoßen strącać jemanden die Treppe kogoś ze schodów

durchdrehen czasownik dreht durch, drehte durch, hat durchgedreht buksować, pot. tracić głowę, fiksować, bzikować; das Fleisch durch den Wolf durchdrehen przekręcać mięso przez maszynkę

entlauben czasownik entlaubt, entlaubte, hat entlaubt ogołacać z liści, poddawać defoliacji; sich entlauben tracić liście, zrzucać liście

erlöschen czasownik erlischt, erlosch, ist erloschen gasnąć, wygasać, tracić ważność

fällen czasownik fällt, fällte, hat gefällt ścinać, chem. strącać, wytrącać; eine Senkrechte fällen mat. prowadzić prostopadłą; ein Urteil fällen prawn. wydawać wyrok

verfallen czasownik verfällt, verfiel, ist verfallen chylić się ku upadkowi, podupadać, tracić ważność, wygasać, popadać w coś

vergeuden czasownik vergeudet, vergeudete, hat vergeudet marnotrawić, marnować, trwonić; Geld/Zeit vergeuden trwonić pieniądze / tracić czas

abblättern czasownik blättert ab, blätterte ab, ist abgeblättert tracić liście, złuszczać się

sinken czasownik sinkt, sank, ist gesunken opadać, obniżać się, tonąć, opuszczać się, spadać, upadać, osuwać się; in Schlaf sinken zapadać w sen; in jemandes Augen sinken tracić w czyichś oczach

verbaseln czasownik verbaselt, verbaselte, hat verbaselt reg. gubić przez niedbałość, tracić przez niedbałość

hinabstürzen czasownik stürzt hinab, stürzte hinab, ist hinabgestürzt lit. upadać die Treppe ze schodów; (hat hinabgestürzt) zrzucać, strącać

R E K L A M A