klopfen czasownik klopft, klopfte, hat geklopft pukać, stukać, ostukiwać, strzepywać, trzepać; mit etwas an etwas (AKK) klopfen stukać czymś o coś; an die Tür klopfen pukać do drzwi; mit klopfendem Herzen z walącym sercem; das Klopfen stukanie |
rappeln czasownik rappelt, rappelte, hat gerappelt pot. klekotać, stukać, stukotać, telepać się |
klappen czasownik klappt, klappte, hat geklappt otwierać, stukać, trzaskać, pot. udawać się, powodzić się, wychodzić, wypalać; (ist geklappt) o przedmiotach: składać się, odskakiwać, wracać do pierwotnego ustawienia/położenia |
poltern czasownik poltert, polterte, hat gepoltert hałasować, stukać, głośno się zachowywać, wyzywać, wymyślać, wykrzykiwać, łomotać, łoskotać, walić; (ist gepoltert) upadać z łoskotem, wpadać z łoskotem; ins Zimmer poltern wpadać z łoskotem do pokoju |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 23-11-2024 23:41
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!