twardnieć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

harschen czasownik harscht, harschte, hat geharscht lodowacieć, twardnieć (o śniegu)

verhärten czasownik verhärtet, verhärtete, ist verhärtet twardnieć; (hat verhärtet) utwardzać, czynić twardym, czynić zatwardziałym

aushärten czasownik härtet aus, härtete aus, ist ausgehärtet krzepnąć, twardnieć, kamienieć

abbinden czasownik bindet ab, band ab, hat abgebunden odwiązywać, med. podwiązywać, wiązać się, twardnieć

erhärten czasownik erhärtet, erhärtete, ist erhärtet tężeć, twardnieć; (hat erhärtet) utwardzać, prawn. potwierdzać, popierać durch Beweise/durch einen Eid dowodami/przysięgą

härten czasownik härtet, härtete, hat gehärtet hartować, utwardzać, hartować się, twardnieć; sich durch Sport härten hartować się przez uprawianie sportu

R E K L A M A