uchodzić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

entrinnen czasownik entrinnt, entrann, ist entronnen uchodzić, uciekać, wyciekać

münden czasownik mündet, mündete, ist/hat gemündet uchodzić, wpadać; der Fluss mündet ins Meer rzeka wpada do morza

entgehen czasownik entgeht, entging, ist entgangen uchodzić, unikać; sich nicht entgehen lassen nie pomijać, nie przepuszczać, nie odmawiać sobie

entfliehen czasownik entflieht, entfloh, ist entflohen uciekać, uchodzić

anstehen czasownik steht an, stand an, hat angestanden stać w kolejce, wahać się, czekać na załatwienie, wypadać, uchodzić; nach Brot anstehen stać po chleb; anstehen lassen odsuwać, nie załatwiać; das steht dir nicht an tego nie wypada ci robić; etwas anstehen lassen odkładać coś, zwlekać z czymś

entweichen czasownik entweicht, entwich, ist entwichen wydobywać się, ulatniać się, wymykać się, uciekać, uchodzić; das Gas entweicht aus der Leitung gaz ulatnia się z przewodu; aus ihrem Gesicht entwich alles Blut lit. z jej twarzy odpłynęła cała krew; aus dem Gefängnis entweichen uciec z więzienia

schicken czasownik schickt, schickte, hat geschickt posyłać, wysyłać, przysyłać; nach jemandem schicken posyłać po kogoś; zu jemandem schicken posyłać do kogoś; Geld schicken przekazywać pieniądze; sich schicken wypadać, godzić się, uchodzić, składać się; es schickt sich nicht to nie wypada; es schickte sich so tak się złożyło

ergießen czasownik ergießt, ergoss, hat ergossen wylewać; sich ergießen wylewać się, rozlewać się, lunąć, wpadać, uchodzić (o rzece); sich in Tränen ergießen zalewać się łzami

durchgehen czasownik geht durch, ging durch, ist durchgegangen obchodzić, przechodzić, przebiegać, uciekać, uchodzić, zbiegać; jemandem etwas durchgehen lassen pot. puszczać komuś coś płazem

einmünden czasownik mündet ein, mündete ein, ist/hat eingemündet uchodzić (o rzece), łączyć się, wychodzić (o ulicy); die Weichsel mündet in die Ostsee ein Wisła uchodzi/wpada do Morza Bałtyckiego; mehrere Gassen münden in diesen Platz ein kilka uliczek łączy się na tym placu

gelten czasownik gilt, galt, hat gegolten mieć ważność, mieć wartość, być wartym, obowiązywać, znaczyć, mieć znaczenie, mieć moc prawną; für jemanden gelten uchodzić za kogoś; die Fahrkarte gilt drei Tage bilet jest ważny trzy dni; jemandem/einer Sache gelten skupiać się na kimś/czymś, dotyczyć kogoś/czegoś, być wymierzonym przeciw komuś/czemuś, być skierowanym do kogoś/czegoś; der Beifall galt den Schauspielern aplauz był skierowany do aktorów; für jemanden/für etwas gelten dotyczyć kogoś/czegoś, odnosić się do kogoś/czegoś

abströmen czasownik strömt ab, strömte ab, ist abgeströmt odpływać, uchodzić (o wodzie); die Menge strömte aus dem Stadion ab przen. tłum wylał się ze stadionu

R E K L A M A