uciec - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

entweichen czasownik entweicht, entwich, ist entwichen wydobywać się, ulatniać się, wymykać się, uciekać, uchodzić; das Gas entweicht aus der Leitung gaz ulatnia się z przewodu; aus ihrem Gesicht entwich alles Blut lit. z jej twarzy odpłynęła cała krew; aus dem Gefängnis entweichen uciec z więzienia

durchgehen czasownik geht durch, ging durch, ist durchgegangen obchodzić, przechodzić, przebiegać, uciekać, uchodzić, zbiegać; jemandem etwas durchgehen lassen pot. puszczać komuś coś płazem

wegrennen czasownik rennt weg, rannte weg, ist weggerannt uciekać, czmychać

weglaufen czasownik läuft weg, lief weg, ist weggelaufen uciekać, umykać, czmychać

vorrücken czasownik rückt vor, rückte vor, hat vorgerückt wysuwać do przodu, posuwać, zastawiać einen Schrank szafą; (ist vorgerückt) posuwać się naprzód, postępować, mijać, uciekać (o czasie); im vorgerückten Alter w podeszłym wieku

fortlaufen czasownik läuft fort, lief fort, ist fortgelaufen uciekać, czmychać, umykać

fliehen czasownik flieht, floh, ist geflohen uciekać, zbiec, stronić; aus dem Gefängnis fliehen zbiec z więzienia; vor jemandem fliehen uciekać przed kimś; die Sünde fliehen unikać grzechu

entschwinden czasownik entschwindet, entschwand, ist entschwunden lit. znikać, uciekać (o czasie); jemandem jemandes Gedächtnis entschwinden ulatywać komuś z pamięci

entrinnen czasownik entrinnt, entrann, ist entronnen uchodzić, uciekać, wyciekać

entfliehen czasownik entflieht, entfloh, ist entflohen uciekać, uchodzić

enteilen czasownik enteilt, enteilte, ist enteilt umykać, uciekać

ausbrechen czasownik bricht aus, brach aus, ist ausgebrochen uciekać, wydostawać się, wybuchać; aus dem Gefängnis / aus dem Käfig ausbrechen uciekać z więzienia / wydostawać się z klatki; ein Krieg bricht aus wybucha wojna; sich (DAT) einen Zahn ausbrechen złamać sobie ząb

abschwirren czasownik schwirrt ab, schwirrte ab, ist abgeschwirrt odlatywać z furkotem, pot. spływać, uciekać

abfegen czasownik fegt ab, fegte ab, hat abgefegt omiatać, zmiatać; (ist abgefegt) pot. zwiewać, uciekać

abdüsen czasownik düst ab, düste ab, ist abgedüst pot. oddalać się, wiać, uciekać (środkiem lokomocji) in den Urlaub na urlop

flüchten czasownik flüchtet, flüchtete, ist geflüchtet uciekać, zbiec vor jemandem przed kimś; (hat geflüchtet) sich vor dem Gewitter in eine Hütte flüchten chronić się przed burzą w szałasie

entlaufen czasownik entlauft, entlaufte, ist entlauft uciekać, zbiec

entkommen czasownik entkommt, entkam, ist entkommen uciekać

davonlaufen czasownik läuft davon, lief davon, ist davongelaufen uciekać

R E K L A M A