uderzyć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Pfosten der (PL die Pfosten) słup, podpora, sport słupek; zwischen den Pfosten stehen stać na bramce; den Ball gegen den Pfosten prallen uderzyć piłką w słupek

schlagen czasownik schlägt, schlug, hat geschlagen bić, uderzać, walić, ubijać, wybijać, wytrącać, rozbijać, pokonywać; sich mit jemandem schlagen bić się z kimś; Alarm schlagen bić na alarm; einen Rekord schlagen pobijać rekord; den Takt schlagen wybijać takt; eine Schlacht schlagen staczać bitwę; sich nicht geschlagen geben nie dawać za wygraną, nie kapitulować; Eiweiß zu Schnee schlagen gastr. ubijać białko na pianę; mit jemandem/etwas geschlagen sein pot. mieć z kimś duży kłopot/duże utrapienie; jemanden bewusstlos schlagen pobić kogoś do nieprzytomności

prallen czasownik prallt, prallte, hat geprallt uderzać; gegen einen Baum prallen uderzać w drzewo

anstoßen czasownik stößt an, stieß an, hat angestoßen wznosić toast, popychać, trącać, szturchać, wprawić w ruch; (ist angestoßen) uderzać; er ist mit dem Kopf an/gegen eine Ecke angestoßen uderzył głową w róg

zuschlagen czasownik schlägt zu, schlug zu, hat zugeschlagen zatrzaskiwać, przybijać, zabijać gwoździami, przybijać (na licytacji), przydzielać, przyznawać; (ist zugeschlagen) zatrzaskiwać, uderzać auf jemanden na kogoś

zusammenschlagen czasownik schlägt zusammen, schlug zusammen, hat zusammengeschlagen uderzać o siebie, dotkliwie pobić, rozbijać, tłuc, potrzaskać; die Hacken zusammenschlagen trzasnąć obcasami; das Tischtuch zusammenschlagen składać obrus; die Hände über dem Kopf zusammenschlagen załamywać ręce; ein Gestell zusammenschlagen zbijać rusztowanie

treffen czasownik trifft, traf, hat getroffen trafiać, spotykać, uderzać, urażać, utrafiać, uchwycać, zgadywać, dotykać, negatywnie oddziaływać; (ist getroffen) natrafiać, natykać się, napotykać; ins Ziel treffen trafiać do celu; der Blitz traf das Haus piorun uderzył w dom; vom Blitz getroffen rażony piorunem; eine Missernte hat die Bauern hart getroffen nieurodzaj ciężko dotknął rolników; Vorbereitungen treffen czynić przygotowania; es trifft sich gut dobrze się składa; er ist auf Ablehnung getroffen spotkał się z odmową; sich mit jemandem ab und zu treffen widywać się

stoßen czasownik stößt, stieß, hat gestoßen popychać, pchać, kopać, bóść, szturchać, uderzać, trącać; (ist gestoßen) uderzać się, natknąć się, napotykać, spotykać się przypadkiem; auf jemanden/etwas stoßen natrafiać na kogoś/coś, natykać się na kogoś/coś

schmettern czasownik schmettert, schmetterte, hat geschmettert cisnąć etwas an die Wand czymś o ścianę, ścinać (piłkę), intonować (pieśń); (ist geschmettert) uderzać gegen etwas o coś

rammen czasownik rammt, rammte, hat gerammt wbijać, uderzać, taranować

prellen czasownik prellt, prellte, hat geprellt oszukiwać, uderzać, stłuc; jemanden um etwas prellen oszukiwać kogoś o coś; sich etwas + DAT/ an etwas + DAT prellen zbić sobie coś / uderzać się o coś

pochen czasownik pocht, pochte, hat gepocht uderzać gegen/an etwas AKK o coś, bić (serce)

langen czasownik langt, langte, hat gelangt wystarczać; nach etwas langen sięgać po coś; jemandem eine langen uderzać kogoś w twarz

köpfen czasownik köpft, köpfte, hat geköpft ścinać głowę, sport główkować, uderzać piłkę głową

knallen czasownik knallt, knallte, hat geknallt trzaskać, uderzać w coś mocno; die Sonne knallt słońce przypieka

hauen czasownik haut, haute/hieb, hat gehauen/ pot. gehaut uderzać, bić, wbijać; jemanden hauen uderzać kogoś; einen Nagel in die Wand hauen wbijać gwóźdź w ścianę; sich hauen uderzać się; sich aufs Ohr hauen pot. kłaść się, zdrzemnąć się; jemanden übers Ohr hauen pot. oszukiwać kogoś; jemanden in die Pfanne hauen pot. dopiekać komuś, krytykować kogoś

hämmern czasownik hämmert, hämmerte, hat gehämmert walić młotkiem, uderzać, tłuc

auftreffen czasownik trifft auf, traf auf, ist aufgetroffen uderzać beim Sturz auf eine scharfe Kante przy upadku na ostrą krawędź

aufschlagen czasownik schlägt auf, schlug auf, hat aufgeschlagen otwierać, rozbijać, przybijać, stawiać, uderzać, wzrastać (cena); ein Zelt aufschlagen rozbijać namiot; den Mantelkragen aufschlagen stawiać kołnierz płaszcza; auf etwas aufschlagen uderzać o coś / w coś

aufprallen czasownik prallt auf, prallte auf, hat aufgeprallt zderzać się, uderzać

anschlagen czasownik schlägt an, schlug an, hat angeschlagen przybijać, uderzać w coś, wywieszac ogłoszenie

andotzen czasownik dotzt an, dotzte an, hat angedotzt rzadkie reg. uderzać

R E K L A M A