belegbar przymiotnik dający się udowodnić |
beweisbar przymiotnik dający się dowieść, dający się udowodnić |
unbeweisbar przymiotnik niedający się udowodnić, niedający się dowieść, nie do udowodnienia |
Beweis der (PL die Beweise) dowód; einen Beweis erbringen dać dowód; ein belastender Beweis obciążający dowód; etwas unter Beweis stellen udowodnić coś |
beweisen czasownik beweist, bewies, hat bewiesen udowadniać, dowodzić, wykazywać |
auftrumpfen czasownik trumpft auf, trumpfte auf, hat aufgetrumpft udowadniać swoją wyższość mit etwas czymś, wykładać atuty na stół |
belegen czasownik belegt, belegte, hat belegt wykładać, okładać, kłaść, zajmować, rezerwować, popierać (dowodami), potwierdzać, udowadniać, wykazywać; mit Steuern belegen obłożyć podatkami; den ersten Platz belegen zajmować pierwsze miejsce |
dartun czasownik tut dar, tat dar, hat dargetan wykazywać, udowadniać, pokazywać |
nachweisen czasownik weist nach, wies nach, hat nachgewiesen udowadniać, wskazywać, wykazywać; jemandem einen Mord/einen Diebstahl nachweisen udowadniać komuś morderstwo/kradzież |
überführen czasownik führt über, führte über, hat übergeführt przeprowadzać, przewozić, przekazywać, przenosić; (überführt, überführte, hat überführt) udowadniać, dowodzić jemanden der Schuld komuś winę |
vorweisen czasownik weist vor, wies vor, hat vorgewiesen okazywać, pokazywać, udowadniać; etwas vorzuweisen haben móc się czymś wykazać, dysponować czymś |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 23-11-2024 23:41
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!