trauen czasownik traut, traute, hat getraut ufać, dowierzać, mieć zaufanie, wierzyć, dawać ślub, udzielać ślubu; seinen Augen nicht trauen nie wierzyć własnym oczom; sich trauen śmieć, mieć odwagę; jemandem keinen Meter über den Weg trauen przen. nie ufać komuś zupełnie |
vertrauen czasownik vertraut, vertraute, hat vertraut ufać, dowierzać jemandem/etwas komuś/czemuś; auf etwas (AKK) vertrauen polegać na czymś, mieć zaufanie do czegoś; darauf vertrauen, dass... mieć nadzieję na to, że... |
misstrauen czasownik misstraut, misstraute, hat misstraut nie ufać, nie dowierzać |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 11-11-2024 01:27
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!