uprawnienie - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Befugnis die (PL die Befugnisse) uprawnienie, upoważnienie, pełnomocnictwo; keine Befugnis zu etwas haben nie mieć uprawnienia do czegoś; außerhalb seiner Befugnisse handeln działać przekraczając swoje uprawnienia

Berechtigung die (PL die Berechtigungen) uprawnienie, prawo, upoważnienie, słuszność

Kompetenz die (PL die Kompetenzen) kompetencja, uprawnienie

Legitimation die (PL die Legitimationen) legitymacja, uprawnienie, polit. legitymizacja

Entscheidungsbefugnis die (PL die Entscheidungsbefugnisse) uprawnienie do podejmowania decyzji; Entscheidungsbefugnis haben posiadać uprawnienie do podejmowania decyzji; jemandem Entscheidungsbefugnis erteilen nadawać komuś uprawnienie do podejmowania decyzji

Sonderrecht das (PL die Sonderrechte) przywilej, specjalne uprawnienie

Aufenthaltstitel der (PL die Aufenthaltstitel) prawn. uprawnienie cudzoziemca do pobytu w danym kraju

Zugriffsberechtigung die (PL die Zugriffsberechtigungen) infor. uprawnienie dostępu

Vorsteuerabzugsberechtigung die (PL die Vorsteuerabzugsberechtigungen) uprawnienie do odliczenia podatku obrotowego wliczonego w rachunki dostawców

Berechtigungsschein der (PL die Berechtigungsscheine) zaświadczenie potwierdzające uprawnienie

Machtbefugnis die (PL die Machtbefugnisse) kompetencje władzy, uprawnienie władcze

Wahlberechtigung die (PL die Wahlberechtigungen) uprawnienie do głosowania

Hochschulreife die (PL die Hochschulreifen) gotowość do podjęcia studiów wyższch, uprawnienie do podjęcia edukacji wyższej

Hochschulzugangsberechtigung die (nur Singular) uprawnienie do ubiegania się o przyjęcie na studia wyższe

Amtsbefugnis die (PL die Amtsbefugnisse) uprawnienie służbowe, kompetencja

Stimmberechtigung die (nur Singular) uprawnienie do głosowania, prawo wyborcze

R E K L A M A