verweigern czasownik verweigert, verweigerte, hat verweigert odmawiać; die Kooperation/den Befehl verweigern odmawiać współpracy/wykonania rozkazu; jemandem den Gehorsam verweigern odmawiać komuś posłuszeństwa, wypowiadać komuś posłuszeństwo |
Erlaubnis die (PL die Erlaubnisse) pozwolenie, zezwolenie; jemandem die Erlaubnis zu etwas erteilen/verweigern udzielać/odmawiać komuś pozwolenia; um Erlaubnis bitten prosić o pozwolenie; eine Erlaubnis einholen załatwiać pozwolenie; mit Ihrer Erlaubnis za pana/pani pozwoleniem |
Befehl der (PL die Befehle) rozkaz, nakaz, komenda, infor. polecenie; einen Befehl verweigern odmówić wykonania rozkazu; auf Befehl na rozkaz |
Gefolgschaft die (PL die Gefolgschaften) poplecznicy, zwolennicy, hist. świta; (nur Singular) posłuszeństwo; jemandem die Gefolgschaft verweigern odmówić komuś posłuszeństwa |
Antwort die (PL die Antworten) odpowiedź; keine Antwort bekommen nie otrzymać odpowiedzi; eine Antwort geben dać odpowiedź, odpowiedzieć; die Antwort verweigern odmawiać udzielenia odpowiedzi; eine witzige/kluge Antwort dowcipna/mądra odpowiedź; ordinäre Antwort prostacka odzywka |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 11-11-2024 01:27
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!