wiegen czasownik wiegt, wog, hat gewogen ważyć; (wiegt, wiegte, hat gewiegt) siekać, szatkować, kołysać, łudzić; schwer wiegen przen. mieć ciężar gatunkowy; 50 Kilo wiegen ważyć 50 kilogramów; sich in Träumen wiegen oddawać się złudzeniom; das Kind in den Schlaf wiegen kołysać dziecko do snu |
abwiegen czasownik wiegt ab, wog ab, hat abgewogen odważać |
auswiegen czasownik wiegt aus, wog aus, hat ausgewogen odważać, rozważać (towar) |
aufwiegen czasownik wiegt auf, wog auf, hat aufgewogen równoważyć, kompensować, wyrównywać; etwas mit Gold aufwiegen cenić coś na wagę złota; die Vorteile wiegen die Nachteile auf korzyści kompensują niekorzyści |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 31-08-2024 11:11
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!