wstręt - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Ekel der (nur Singular) wstręt, obrzydzenie; Ekel erregen budzić wstręt, brzydzić; Ekel erregend budzący wstręt, obrzydliwy, obleśny

Abscheu der (nur Singular) wstręt, odraza; von jemandem Abscheu haben czuć wstręt do kogoś

Verabscheuung die (nur Singular) wstręt, odraza, obrzydzenie

Horror der (nur Singular) zgroza, wstręt

ekeln czasownik ekelt, ekelte, hat geekelt przejmować wstrętem, brzydzić, obrzydzać; sich ekeln brzydzić się; sich vor jemandem/etwas ekeln czuć wstręt do kogoś/czegoś, brzydzić się kogoś/czegoś; ich ekele mich vor Ratten brzydzę się szczurów

verabscheuen czasownik verabscheut, verabscheute, hat verabscheut mieć wstręt, nie znosić

widerstehen czasownik widersteht, widerstand, hat widerstanden opierać się, stawiać opór, nie ulegać, budzić wstręt

anekeln czasownik ekelt an, ekelte an, hat angeekelt budzić wstręt, zdegustować; von etwas angeekelt sein brzydzić się czymś

anwidern czasownik widert an, widerte an, hat angewidert budzić odrazę, budzić wstręt

wasserscheu przymiotnik mający wstręt do wody, bojący się wody

ekelerregend przymiotnik budzący wstręt, obrzydliwy, obleśny

R E K L A M A