wybić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

einwerfen czasownik wirft ein, warf ein, hat eingeworfen wrzucać, wybijać, wtrącać; eine Scheibe einwerfen wybić szybę

ausprägen czasownik prägt aus, prägte aus, hat ausgeprägt odciskać, wybijać (monety); sich ausprägen odciskać piętno

ausreden czasownik redet aus, redete aus, hat ausgeredet wyperswadować, wybijać z głowy, mówić do końca, przestać mówić, uzgadniać; sich (DAT) etwas nicht ausreden lassen obstawać przy czymś, upierać się przy czymś; lass mich doch ausreden! pozwól mi skończyć!

ausschlagen czasownik schlägt aus, schlug aus, hat ausgeschlagen wybijać, obijać, wykładać, wykuwać, występować, pojawiać się (np. o wilgoci na ścianie), kopać, wierzgać; die Zähne/den Nagel ausschlagen wybijać zęby/gwóźdź; den Vorschlag ausschlagen odrzucać propozycję

ausstanzen czasownik stanzt aus, stanzte aus, hat ausgestanzt wysztancować, wytłaczać, wybijać Löcher otwory

einschlagen czasownik schlägt ein, schlug ein, hat eingeschlagen wbijać, wybijać, wywalać, trafiać, cieszyć się powodzeniem, wchodzić w zakres, skutkować; Hand einschlagen pot. przybić piątkę

emporkommen czasownik kommt, kam empor, ist emporgekommen podnosić się, wznosić się, wschodzić (o roślinie), przen. robić karierę, wybijać się, dorabiać się

herausschlagen czasownik schlägt heraus, schlug heraus, hat herausgeschlagen wykuwać, wyrąbywać, wybijać, wytrącać; sich herausschlagen wydobywać się, buchać; Vorteile herausschlagen pot. wyciągać korzyści

hervorragen czasownik ragt hervor, ragte hervor, hat hervorgeragt sterczeć, wystawać, przewyższać, górować, wybijać się

hervorstechen czasownik sticht hervor, stach hervor, hat hervorgestochen wystawać aus etwas z czegoś, przen. wybijać się, wyróżniać się, górować; hervorstechende Merkmale wybitne cechy

münzen czasownik münzt, münzte, hat gemünzt bić monetę; auf jemanden/etwas gemünzt sein przen. mieć kogoś/coś na myśli, pić do kogoś/czegoś

schlagen czasownik schlägt, schlug, hat geschlagen bić, uderzać, walić, ubijać, wybijać, wytrącać, rozbijać, pokonywać; sich mit jemandem schlagen bić się z kimś; Alarm schlagen bić na alarm; einen Rekord schlagen pobijać rekord; den Takt schlagen wybijać takt; eine Schlacht schlagen staczać bitwę; sich nicht geschlagen geben nie dawać za wygraną, nie kapitulować; Eiweiß zu Schnee schlagen gastr. ubijać białko na pianę; mit jemandem/etwas geschlagen sein pot. mieć z kimś duży kłopot/duże utrapienie; jemanden bewusstlos schlagen pobić kogoś do nieprzytomności

verschlagen czasownik verschlägt, verschlug, hat verschlagen przegradzać, przepierzać, pokrywać, wybijać, gnać, zapędzać, skutkować, oddziaływać; den Appetit verschlagen odbierać apetyt; es verschlug ihr den Atem zaparło jej dech; das verschlägt mir nichts to nie robi na mnie wrażenia; przymiotnik, przysłówek podstępny, podstępnie

prägen czasownik prägt, prägte, hat geprägt wybijać, wytłaczać, grawerować, przen. wyciskać swoje piętno, charakteryzować; Münzen prägen bić monety; sich jemandem ins Gedächtnis prägen wryć się komuś w pamięć; den Charakter prägen kształtować charakter; Bohrtürme prägen die Landschaft wieże wiertnicze wpływają na krajobraz; die gotischen Giebel prägen das Stadtbild gotyckie fasady są charakterystyczne dla panoramy miasta; die gesellschaftliche Umwelt prägt den Menschen otoczenie społeczne kształtuje człowieka

R E K L A M A