wydalać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

abschieben czasownik schiebt ab, schob ab, hat abgeschoben wydalać; die Schuld auf jemanden abschieben zrzucać winę na kogoś

ausstoßen czasownik stößt aus, stieß aus, hat ausgestoßen wydawać z siebie (krzyk), wydmuchiwać, wydalać, wykluczać (z organizacji, wspólnoty); einen Seufzer ausstoßen wzdychać

ausweisen czasownik weist aus, wies aus, hat ausgewiesen wykazywać, dowodzić, legitymować, wydalać, wypędzać; sich durch einen Pass ausweisen legitymować się paszportem; aus dem Lande ausweisen wydalać z kraju; jemanden ausweisen wylegitymować kogoś; jemanden aus einem Land ausweisen wydalać kogoś z kraju

ausscheiden czasownik scheidet aus, schied aus, ist ausgeschieden odchodzić, występować, wycofywać się, sport zostać wyeliminowanym; (hat ausgeschieden) oddzielać, odłączać, eliminować, wyłączać, chem. wydzielać, wytrącać; Kot ausscheiden med. wydalać kał, defekować; aus der Regierung ausscheiden odchodzić z rządu; Ausscheiden aus dem Arbeitsleben zakończenie aktywności zawodowej, przejście na emeryturę

entfernen czasownik entfernt, entfernte, hat entfernt usuwać; jemanden aus der Schule entfernen wydalać kogoś ze szkoły; sich von/aus etwas entfernen oddalać się skądś

verweisen czasownik verweist, verwies, hat verwiesen odsyłać, zwracać uwagę, wskazywać, wydalać von der Schule ze szkoły; jemanden auf Platz zwei verweisen spychać kogoś na drugie miejsce; jemanden auf etwas (AKK) verweisen zwaracać komuś uwagę na coś

weisen czasownik weist, wies, hat gewiesen pokazywać, wskazywać; aus der Schule weisen wydalać ze szkoły

R E K L A M A