wydarzać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

ereignen czasownik ereignet, ereignete, hat ereignet; sich ereignen zdarzać się, wydarzać się, mieć miejsce

eintreten czasownik tritt ein, trat ein, ist eingetreten wchodzić, wydarzać się, zdarzać się, występować, następować; mit jemandem in Verhandlungen eintreten rozpoczynać z kimś negocjacje; bitte, treten Sie ein! proszę wejść!; in eine Partei eintreten wstępować do partii; plötzlich trat Stille ein nagle nastąpiła cisza; sein Tod war am frühen Morgen eingetreten jego śmierć nastąpiła wczesnym rankiem; es trat eine Besserung ihres Befindens ein nastąpiła poprawa jego samopoczucia

passieren czasownik passiert, passierte, ist passiert wydarzać się, zdarzać się, przytrafiać się; was ist passiert? co się stało?; das kann doch jedem mal passieren! każdemu może się zdarzyć!; (hat passiert) przekraczać, przechodzić, przejeżdżać, gastr. przecierać; passierte Tomaten przecier pomidorowy

geschehen czasownik geschieht, geschah, ist geschehen wydarzać się, zdarzać się, stać się; als ob nichts geschehen wäre jak gdyby nic się nie stało; etwas geschehen lassen pozwalać na coś, tolerować coś; gern geschehen! nie ma za co!

zutragen czasownik trägt zu, trug zu, hat zugetragen przynosić, także przen. donosić, zawiadamiać, denuncjować, informować; sich zutragen wydarzać się, zdarzać się, stawać się

R E K L A M A