wykazać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

aufweisen czasownik weist auf, wies auf, hat aufgewiesen wykazywać, posiadać (cechy, wady), wskazywać; etwas aufzuweisen haben móc się czymś wykazać

Alibi das (PL die Alibis) alibi; sein Alibi nachweisen wykazać swoje alibi

Courage die (nur Singular) pot. odwaga; Courage zeigen wykazać się odwagą

Weisheit die (nur Singular) mądrość; göttliche Weisheit mądrość Boża; die Weisheit Salomos salomonowa mądrość; die Weisheit mit Löffeln gefressen/gegessen haben pot. pozjadać wszystkie rozumy; mit seiner Weisheit am Ende sein pot. być w kropce; seine Weisheit zeigen/beweisen wykazać się mądrością; (PL die Weisheiten) eine alte chinesische Weisheit stara chińska mądrość; das Buch enthält viele Weisheiten książka zawiera wiele mądrości

vorweisen czasownik weist vor, wies vor, hat vorgewiesen okazywać, pokazywać, udowadniać; etwas vorzuweisen haben móc się czymś wykazać, dysponować czymś

aufzeigen czasownik zeigt auf, zeigte auf, hat aufgezeigt wskazywać, wykazywać

ausweisen czasownik weist aus, wies aus, hat ausgewiesen wykazywać, dowodzić, legitymować, wydalać, wypędzać; sich durch einen Pass ausweisen legitymować się paszportem; aus dem Lande ausweisen wydalać z kraju; jemanden ausweisen wylegitymować kogoś; jemanden aus einem Land ausweisen wydalać kogoś z kraju

belegen czasownik belegt, belegte, hat belegt wykładać, okładać, kłaść, zajmować, rezerwować, popierać (dowodami), potwierdzać, udowadniać, wykazywać; mit Steuern belegen obłożyć podatkami; den ersten Platz belegen zajmować pierwsze miejsce

beweisen czasownik beweist, bewies, hat bewiesen udowadniać, dowodzić, wykazywać

bezeigen czasownik bezeigt, bezeigte, hat bezeigt okazywać, wykazywać, wyrażać

dartun czasownik tut dar, tat dar, hat dargetan wykazywać, udowadniać, pokazywać

entschuldigen czasownik entschuldigt, entschuldigte, hat entschuldigt wybaczać, usprawiedliwiać, tłumaczyć, przepraszać, wykazywać zrozumienie; entschuldigen Sie! przepraszam!; sich bei jemandem entschuldigen tłumaczyć się przed kimś

ergeben czasownik ergibt, ergab, hat ergeben dawać w rezultacie; die Forschung hat ergeben badanie wykazało; sich ergeben poddawać się, oddawać się, wynikać

erweisen czasownik erweist, erwies, hat erwiesen wykazywać, dowodzić; Achtung erweisen okazywać szacunek; jemandem die Ehre erweisen oddawać komuś cześć, zaszczycać kogoś; sich erweisen okazywać się; sich als ein Betrüger erweisen okazać się oszustem

nachweisen czasownik weist nach, wies nach, hat nachgewiesen udowadniać, wskazywać, wykazywać; jemandem einen Mord/einen Diebstahl nachweisen udowadniać komuś morderstwo/kradzież

R E K L A M A