wypadać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

anstehen czasownik steht an, stand an, hat angestanden stać w kolejce, wahać się, czekać na załatwienie, wypadać, uchodzić; nach Brot anstehen stać po chleb; anstehen lassen odsuwać, nie załatwiać; das steht dir nicht an tego nie wypada ci robić; etwas anstehen lassen odkładać coś, zwlekać z czymś

ausfallen czasownik fällt aus, fiel aus, ist ausgefallen wypadać, nie odbywać się, tech. psuć się, wysiadać, nie działać, pot. robić wrażenie; etwas ausfallen lassen rezygnować z czegoś

zufallen czasownik fällt zu, fiel zu, ist zugefallen zatrzaskiwać się, zamykać się, wypadać, przypadać jemandem komuś; ihr fielen die Augen zu oczy jej się zamykały

gebühren czasownik gebührt, gebührte, hat gebührt należeć się, przysługiwać; sich gebühren wypadać, być stosownym

geziemen czasownik geziemt, geziemte, hat geziemt należeć się, przysługiwać jemandem komuś; sich geziemen godzić się, wypadać; es geziemt sich nicht nie godzi się, nie wypada

ausgehen czasownik geht aus, ging aus, ist ausgegangen wychodzić, wyczerpywać się, gasnąć, wypadać; gehst du heute Abend aus? czy wychodzisz dzisiaj wieczorem?; die Haare/Zähne gehen ihm aus wychodzą mu włosy/wypadają mu zęby; das Geld geht aus pieniądze się kończą; Vorräte gehen aus zapasy się wyczerpują; gut/schlecht ausgehen dobrze/źle wypadać, dobrze/źle się kończyć; leer ausgehen odchodzić z niczym, odejść z kwitkiem, obejść się smakiem; jemanden leer ausgehen lassen pokazać komuś figę; davon ausgehen, dass... zakładać, że..., wychodzić z założenia, że...; Feuer geht aus ogień gaśnie; mit jemandem ausgehen pot. chodzić z kimś, spotykać się z kimś

geraten czasownik gerät, geriet, ist geraten udawać się, wpadać, być podobnym; schlecht/gut geraten wypadać nie po myśli / wypadać po myśli; in Wut geraten wpadać we wściekłość; er ist der Mutter geraten jest podobny do matki; mit jemandem in Konflikt geraten wchodzić z kimś w konflikt; mit dem Gesetz in Konflikt geraten popadać w konflikt z prawem; forma Partizip Perfekt czasownika raten

herausfallen czasownik fällt heraus, fiel heraus, ist herausgefallen wypadać aus etwas (DAT) z czegoś; die Äpfel sind aus dem Korb herausgefallen jabłka wypadły z kosza; aus einer Statistik herausfallen wypadać ze statystyki; aus dem üblichen Rahmen herausfallen odbiegać od normy

gehören czasownik gehört, gehörte, hat gehört być własnością, należeć jemandem do kogoś; das gehört mir to należy do mnie; das gehört zu ihren Pflichten to należy do jej obowiązków; sich gehören wypadać, należeć się; es gehört sich nicht to nie wypada

ausscheren czasownik schert aus, scherte aus, ist ausgeschert jadąc zarzucać nach links/rechts na lewo/prawo, wypadać z toru jazdy, opuszczać szyk, przen. opuszczać szeregi; bei Glätte schert das Fahrzeug leicht aus na śliskiej nawierzchni samochód lekko zarzuca

entsinken czasownik entsinkt, entsank, ist entsunken lit. wypadać z rąk; seinen Händen entsank das Schwert miecz wypadł z jego rąk; ihr entsank der Mut opuściła ją odwaga

fallen czasownik fällt, fiel, ist gefallen padać, upadać, spadać, obniżać się (cena, temperatura), padać (o strzale), mil. polec; im Ansehen fallen tracić na autorytecie; auf einen Feiertag fallen przypadać na święto, wypadać na święto; in Ungnade fallen popadać w niełaskę; fallen lassen poniechać, zaniechać, porzucać, opuszczać, upuszczać etwas auf etwas (AKK) coś na coś; jemandem leicht/schwer fallen łatwo/z trudem komuś przychodzić

schicken czasownik schickt, schickte, hat geschickt posyłać, wysyłać, przysyłać; nach jemandem schicken posyłać po kogoś; zu jemandem schicken posyłać do kogoś; Geld schicken przekazywać pieniądze; sich schicken wypadać, godzić się, uchodzić, składać się; es schickt sich nicht to nie wypada; es schickte sich so tak się złożyło

schießen czasownik schießt, schoss, hat geschossen strzelać, odstrzeliwać, wystrzelić, wypalić, uprawiać strzelectwo, ubijać; (ist geschossen) wypadać, wylatywać aus dem Zimmer z pokoju, przemykać, przelatywać, wpadać, wlatywać ins Zimmer do pokoju, wyrastać, tryskać, wytryskiwać; eine Sonde auf den Mars schießen wystrzeliwać sondę na Marsa; einen Hasen schießen ubijać zająca; sich schießen pojedynkować się na pistolety; den Ball schießen sport kopać piłkę, oddawać strzał; ein Tor schießen strzelić bramkę, strzelić gola

stürzen czasownik stürzt, stürzte, ist gestürzt upadać, runąć, wpadać in + AKK w, do, wypadać aus z, przez; (hat gestürzt) obalać, powalać, pot. doprowadzać in + AKK do; die Regierung ist gestürzt rząd upadł; zu Boden stürzen runąć na ziemię; sich in die Arbeit stürzen rzucać się w wir pracy; sich ins Unglück stürzen sprowadzać na siebie nieszczęście

vorfallen czasownik fällt vor, fiel vor, hat vorgefallen zdarzać się, zachodzić, med. wypadać, zapadać (o klamce)

R E K L A M A