wypalać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

abbrennen czasownik brennt ab, brannte ab, hat abgebrannt wypalać, spalać, odpalać (fajerwerki); (ist abgebrannt) płonąć, wypalać się

einbrennen czasownik brennt ein, brannte ein, hat eingebrannt wypalać (np. znak, płytę CD), gastr. zaprawiać zasmażką; sich in jemandes Gedächtnis einbrennen wryć się w czyjąś pamięć

verfeuern czasownik verfeuert, verfeuerte, hat verfeuert wypalać, wystrzelać

brennen czasownik brennt, brannte, hat gebrannt palić, palić się, płonąć, gorzeć, pałać, parzyć, piec, wypalać, wypalać znak, piętnować, bot. zool. wywoływać oparzenie; sich brennen oparzyć się; eine CD brennen wypalać płytę CD; vor Liebe brennen pałać miłością; der Boden brennt ihr unter den Füßen grunt jej się pali pod nogami

klappen czasownik klappt, klappte, hat geklappt otwierać, stukać, trzaskać, pot. udawać się, powodzić się, wychodzić, wypalać; (ist geklappt) o przedmiotach: składać się, odskakiwać, wracać do pierwotnego ustawienia/położenia

verglühen czasownik verglüht, verglühte, ist verglüht przestawać się żarzyć, wygasać, wypalać się

R E K L A M A