wypaść - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

abschneiden czasownik schneidet ab, schnitt ab, hat abgeschnitten odcinać; gut abschneiden mieć powodzenie, dobrze wypaść; schlecht abschneiden nie mieć powodzenia, źle wypaść; jemandem den Weg abschneiden przecinać komuś drogę, odcinać komuś drogę

Fenster das (PL die Fenster) okno; zum Fenster hinausschauen wyglądać przez okno; aus dem Fenster fallen wypaść przez okno; die Fenster sehen auf den Garten/zur Straße okna wychodzą na ogród/ulicę; das Geld zum Fenster hinauswerfen przen. wyrzucać pieniądze w błoto; aktives Fenster infor. aktywne okno

dastehen czasownik steht da, stand da, hat dagestanden stać, pozostawać, znajdować się; ohne Mittel dastehen pozostawać bez środków do życia; allein dastehen być odosobnionym, żyć samotnie; schweigend dastehen stać w milczeniu; schlecht dastehen lassen źle wypaść, stawiać się w złym świetle

dazwischenkommen czasownik kommt dazwischen, kam dazwischen, ist dazwischengekommen wchodzić w drogę, stawać na przeszkodzie, nieoczekiwanie nastąpić, przen. wypaść, wyskoczyć; leider ist mir etwas dazwischengekommen niestety coś mi wypadło/wyskoczyło; ich nehme teil, wenn mir nichts dazwischenkommt wezmę udział, jeśli nic mi nie wypadnie/wyskoczy; ich bin mit dem Finger dazwischengekommen przytrzasnąłem sobie palec

ausfallen czasownik fällt aus, fiel aus, ist ausgefallen wypadać, nie odbywać się, tech. psuć się, wysiadać, nie działać, pot. robić wrażenie; etwas ausfallen lassen rezygnować z czegoś

ausgehen czasownik geht aus, ging aus, ist ausgegangen wychodzić, wyczerpywać się, gasnąć, wypadać; gehst du heute Abend aus? czy wychodzisz dzisiaj wieczorem?; die Haare/Zähne gehen ihm aus wychodzą mu włosy/wypadają mu zęby; das Geld geht aus pieniądze się kończą; Vorräte gehen aus zapasy się wyczerpują; gut/schlecht ausgehen dobrze/źle wypadać, dobrze/źle się kończyć; leer ausgehen odchodzić z niczym, odejść z kwitkiem, obejść się smakiem; jemanden leer ausgehen lassen pokazać komuś figę; davon ausgehen, dass... zakładać, że..., wychodzić z założenia, że...; Feuer geht aus ogień gaśnie; mit jemandem ausgehen pot. chodzić z kimś, spotykać się z kimś

entsinken czasownik entsinkt, entsank, ist entsunken lit. wypadać z rąk; seinen Händen entsank das Schwert miecz wypadł z jego rąk; ihr entsank der Mut opuściła ją odwaga

fallen czasownik fällt, fiel, ist gefallen padać, upadać, spadać, obniżać się (cena, temperatura), padać (o strzale), mil. polec; im Ansehen fallen tracić na autorytecie; auf einen Feiertag fallen przypadać na święto, wypadać na święto; in Ungnade fallen popadać w niełaskę; fallen lassen poniechać, zaniechać, porzucać, opuszczać, upuszczać etwas auf etwas (AKK) coś na coś; jemandem leicht/schwer fallen łatwo/z trudem komuś przychodzić

geraten czasownik gerät, geriet, ist geraten udawać się, wpadać, być podobnym; schlecht/gut geraten wypadać nie po myśli / wypadać po myśli; in Wut geraten wpadać we wściekłość; er ist der Mutter geraten jest podobny do matki; mit jemandem in Konflikt geraten wchodzić z kimś w konflikt; mit dem Gesetz in Konflikt geraten popadać w konflikt z prawem; forma Partizip Perfekt czasownika raten

herausfallen czasownik fällt heraus, fiel heraus, ist herausgefallen wypadać aus etwas (DAT) z czegoś; die Äpfel sind aus dem Korb herausgefallen jabłka wypadły z kosza; aus einer Statistik herausfallen wypadać ze statystyki; aus dem üblichen Rahmen herausfallen odbiegać od normy

schießen czasownik schießt, schoss, hat geschossen strzelać, odstrzeliwać, wystrzelić, wypalić, uprawiać strzelectwo, ubijać; (ist geschossen) wypadać, wylatywać aus dem Zimmer z pokoju, przemykać, przelatywać, wpadać, wlatywać ins Zimmer do pokoju, wyrastać, tryskać, wytryskiwać; eine Sonde auf den Mars schießen wystrzeliwać sondę na Marsa; einen Hasen schießen ubijać zająca; sich schießen pojedynkować się na pistolety; den Ball schießen sport kopać piłkę, oddawać strzał; ein Tor schießen strzelić bramkę, strzelić gola

stürzen czasownik stürzt, stürzte, ist gestürzt upadać, runąć, wpadać in + AKK w, do, wypadać aus z, przez; (hat gestürzt) obalać, powalać, pot. doprowadzać in + AKK do; die Regierung ist gestürzt rząd upadł; zu Boden stürzen runąć na ziemię; sich in die Arbeit stürzen rzucać się w wir pracy; sich ins Unglück stürzen sprowadzać na siebie nieszczęście

vorfallen czasownik fällt vor, fiel vor, hat vorgefallen zdarzać się, zachodzić, med. wypadać, zapadać (o klamce)

zufallen czasownik fällt zu, fiel zu, ist zugefallen zatrzaskiwać się, zamykać się, wypadać, przypadać jemandem komuś; ihr fielen die Augen zu oczy jej się zamykały

R E K L A M A