wystarczać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

auskommen czasownik kommt aus, kam aus, hat ausgekommen wystarczać, żyć w zgodzie; mit jemandem gut auskommen żyć z kimś w zgodzie; ich komme mit zwanzig Euro aus wystarczy mi dwadzieścia Euro

ausreichen czasownik reicht aus, reichte aus, hat ausgereicht wystarczać

langen czasownik langt, langte, hat gelangt wystarczać; nach etwas langen sięgać po coś; jemandem eine langen uderzać kogoś w twarz

genügen czasownik genügt, genügte, hat genügt wystarczać jemandem komuś; den Ansprüchen/Wünschen genügen zadośćczynić wymaganiom/życzeniom; den Anforderungen genügen sprostać wymaganiom, odpowiadać wymogom; es dürfte genügen, wenn... wystarczyłoby, gdyby...

zulangen czasownik langt zu, langte zu, hat zugelangt starczać, wystarczać, brać, częstować się; langen Sie zu! proszę się częstować!

hapern czasownik hapert, haperte, hat gehapert pot. szwankować, mieć usterki, brakować, nie wystarczać; es hapert an Geld brakuje pieniędzy

klecken czasownik kleckt, kleckte, hat gekleckt dawn. reg. opadać z hałasem (o cieczy), szybko posuwać się naprzód, wystarczać

hineinreichen czasownik reicht hinein, reichte hinein, hat hineingereicht podawać do środka in den Wagen do samochodu, sięgać bis in die Stadt aż do środka miasta, wystarczać do czegoś; unsere Vorräte reichen bis in den Herbst hinein nasze zapasy starczą aż do jesieni

hinlangen czasownik langt hin, langte hin, hat hingelangt podawać, dosięgać, wystarczać

hinreichen czasownik reicht hin, reichte hin, hat hingereicht podawać, dosięgać, wystarczać

reichen czasownik reicht, reichte, hat gereicht sięgać, podawać, wystarczać; jetzt reicht es mir! mam już dość!, starczy!

R E K L A M A