wywołać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

überziehen czasownik überzieht, überzog, hat überzogen pokrywać (rdzą), obijać (fotel), powlekać, przekraczyć (czas), przesadzać (z czymś); (zieht über, zog über, hat übergezogen) wkładać (sweter), zakładać; eine Gegend mit Supermärkten überziehen rozbudowywać sieć supermarketów na jakimś terenie; ein Land mit Krieg überziehen wywołać wojnę w jakimś kraju

lostreten czasownik tritt los, trat los, hat losgetreten powodować przez nadepnięcie, wywoływać przez nadepnięcie; eine Lawine lostreten wywołać lawinę

Skandal der (PL die Skandale) skandal; einen Skandal auslösen wywołać skandal; ein Skandal ist ausgebrochen wybuchł skandal

sublimieren czasownik sublimiert, sublimierte, hat sublimiert chem. wywoływać sublimację, także psych. sublimować, uwznioślać, idealizować; sich sublimieren chem. sublimować

rufen czasownik ruft, rief, hat gerufen wołać, wzywać, przywoływać, wywoływać; ins Gedächtnis rufen przypominać; um Hilfe rufen wołać pomocy; ins Leben rufen powoływać do życia; zur Ordnung rufen przywoływać do porządku

rollen czasownik rollt, rollte, ist gerollt toczyć się; (hat gerollt) zwijać, rolować; etwas ins Rollen bringen pot. rozpoczynać coś, zapoczątkowywać coś, puszczać coś w ruch, nadawać czemuś bieg, wywoływać coś

klingeln czasownik klingelt, klingelte, hat geklingelt dzwonić, wywoływać dzwonkiem

hervorrufen czasownik ruft hervor, rief hervor, hat hervorgerufen wywoływać, wzbudzać

herausfordern czasownik fordert heraus, forderte heraus, hat herausgefordert wyzywać, prowokować; jemanden zum Zweikampf herausfordern wyzywać kogoś na pojedynek; Widerspruch herausfordern wywoływać sprzeciw

erregen czasownik erregt, erregte, hat erregt wzbudzać, pobudzać, wywoływać, denerwować, podniecać; Aufsehen erregen wywoływać sensację; Zweifel erregen nasuwać wątpliwości

entwickeln czasownik entwickelt, entwickelte, hat entwickelt rozwijać, projektować, opracowywać; einen Film entwickeln wywoływać film; sich entwickeln rozwijać się; hoch entwickelt wysoko rozwinięty

brennen czasownik brennt, brannte, hat gebrannt palić, palić się, płonąć, gorzeć, pałać, parzyć, piec, wypalać, wypalać znak, piętnować, bot. zool. wywoływać oparzenie; sich brennen oparzyć się; eine CD brennen wypalać płytę CD; vor Liebe brennen pałać miłością; der Boden brennt ihr unter den Füßen grunt jej się pali pod nogami

bewirken czasownik bewirkt, bewirkte, hat bewirkt powodować, wywoływać, sprawiać

besorgen czasownik besorgt, besorgte, hat besorgt starać się, troszczyć się, załatwiać

ausrufen czasownik ruft aus, rief aus, hat ausgerufen wykrzykiwać, wywoływać, ogłaszać, obwoływać, proklamować; zum König ausrufen obwoływać królem

auslösen czasownik löst aus, löste aus, hat ausgelöst uwalniać, wywoływać, uruchamiać; positive Gefühle auslösen wywoływać pozytywne uczucia

aufrufen czasownik ruft auf, rief auf, hat aufgerufen wzywać jemanden / etwas zu tun kogoś / do zrobienia czegoś, zwoływać, wywoływać, zapowiadać, infor. uruchamiać (program); zum Streik aufrufen wzywać do strajku

abrufen czasownik ruft ab, rief ab, hat abgerufen odwoływać, wywoływać, pobierać

R E K L A M A