aufbrechen czasownik bricht auf, brach auf, hat/ist aufgebrochen wyłamywać, wyważać (drzwi) / wyruszać, rozwijać się; zu einer Reise aufbrechen wyruszać w podróż |
herausbrechen czasownik bricht heraus, brach heraus, ist herausgebrochen wyrywać się, wydobywać się (o krzyku); (hat herausgebrochen) wyłamywać, odrywać, zrywać |
erbrechen czasownik erbricht, erbrach, hat erbrochen otwierać, otwierać przemocą, wyłamywać, rozpieczętowywać; ein Siegel erbrechen łamać pieczęć; sich erbrechen wymiotować |
brechen czasownik bricht, brach, hat/ist gebrochen łamać, wyłamywać, przełamywać, składać (list, kartkę) / łamać się, pękać, przebijać się, przedzierać się, załamywać się, włamywać się, mutować (głos); sich (DAT) einen Arm/ein Bein brechen złamać sobie rękę/nogę; das Gesetz brechen łamać prawo; mit brechender Stimme łamiącym się głosem |
aufsprengen czasownik sprengt auf, sprengte auf, hat aufgesprengt wyłamywać, wyważać die Tür drzwi, wysadzać w powietrze |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 15-07-2024 00:08
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!