würgt - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

hochwürgen czasownik würgt hoch, würgte hoch, hat hochgewürgt zwracać (wymiotować)

herauswürgen czasownik würgt heraus, würgte heraus, hat herausgewürgt wykrztusić, przen. wydusić z siebie

abwürgen czasownik würgt ab, würgte ab, hat abgewürgt zadusić, zdusić, pot. zdławić den Motor silnik, pot. tłumić einen Streik strajk, przerywać eine Diskussion dyskusję; der Marder würgte das Huhn ab kuna zadusiła kurę

reinwürgen czasownik würgt rein, würgte rein, hat reingewürgt; jemandem eins/einen reinwürgen pot. wrzucać kamyk do czyjegoś ogródka, opieprzać kogoś

würgen czasownik würgt, würgte, hat gewürgt dusić jemanden am Hals kogoś za gardło; an etwas (DAT) würgen dławić się czymś, nie móc czegoś przełknąć, męczyć się z czymś; jemanden würgen mdlić kogoś; ich musste würgen musiałem wymiotować, miałem odruch wymiotny; mit Hängen und Würgen przen. z wielkim trudem; den ganzen Tag würgen harować cały dzień

R E K L A M A