umbringen czasownik bringt um, brachte um, hat umgebracht zabijać, pozbawiać życia, zamęczać; sich vor Arbeit umbringen przen. zamęczać się pracą; sich umbringen zabijać się, popełniać samobójstwo |
abtöten czasownik tötet ab, tötete ab, hat abgetötet zabijać, niszczyć etwas im Keim coś w zarodku, zatruwać; den Körper abtöten umartwiać ciało |
töten czasownik tötet, tötete, hat getötet zabijać, uśmiercać; du sollst nicht töten rel. nie zabijaj |
morden czasownik mordet, mordete, hat gemordet mordować, zabijać |
erstechen czasownik ersticht, erstach, hat erstochen przebijać, zakłuwać, zabijać (np. szpadą) |
vernageln czasownik vernagelt, vernagelte, hat vernagelt zagważdżać, zabijać gwoździami |
zuschlagen czasownik schlägt zu, schlug zu, hat zugeschlagen zatrzaskiwać, przybijać, zabijać gwoździami, przybijać (na licytacji), przydzielać, przyznawać; (ist zugeschlagen) zatrzaskiwać, uderzać auf jemanden na kogoś |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 11-11-2024 01:27
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!