zabić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

erschlagen czasownik erschlägt, erschlug, hat erschlagen zabić uderzeniem; wie erschlagen sein zaniemówić z wrażenia; vom Blitz erschlagen werden zostać porażonym piorunem

abservieren czasownik serviert ab, servierte ab, hat abserviert sprzątać das Geschirr/den Tisch naczynia/ze stołu, pot. sprzątnąć (zabić), pot. posyłać w odstawkę, spławiać; ein Killer hat ihn abserviert zabójca go sprzątnął; ich lasse mich doch nicht so abservieren nie pozwolę się tak spławić; der Vertreter wurde an der Haustür abserviert akwizytor został spławiony w drzwiach wejściowych

erwürgen czasownik erwürgt, erwürgte, hat erwürgt udusić, zabić dusząc

Strecke die (PL die Strecken) przestrzeń, długość, szlak, linia, trasa, mat. odcinek; auf der Strecke bleiben pot. poddać się, spełznąć na niczym; jemanden zur Strecke bringen schwytać kogoś, ująć kogoś, zabić kogoś

töten czasownik tötet, tötete, hat getötet zabijać, uśmiercać; du sollst nicht töten rel. nie zabijaj

abtöten czasownik tötet ab, tötete ab, hat abgetötet zabijać, niszczyć etwas im Keim coś w zarodku, zatruwać; den Körper abtöten umartwiać ciało

erstechen czasownik ersticht, erstach, hat erstochen przebijać, zakłuwać, zabijać (np. szpadą)

morden czasownik mordet, mordete, hat gemordet mordować, zabijać

pochen czasownik pocht, pochte, hat gepocht uderzać gegen/an etwas AKK o coś, bić (serce)

umbringen czasownik bringt um, brachte um, hat umgebracht zabijać, pozbawiać życia, zamęczać; sich vor Arbeit umbringen przen. zamęczać się pracą; sich umbringen zabijać się, popełniać samobójstwo

vernageln czasownik vernagelt, vernagelte, hat vernagelt zagważdżać, zabijać gwoździami

zuschlagen czasownik schlägt zu, schlug zu, hat zugeschlagen zatrzaskiwać, przybijać, zabijać gwoździami, przybijać (na licytacji), przydzielać, przyznawać; (ist zugeschlagen) zatrzaskiwać, uderzać auf jemanden na kogoś

R E K L A M A