zabrzmieć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

ertönen czasownik ertönt, ertönte, ist ertönt zabrzmieć, rozbrzmiewać, rozlegać się; es ertönten die Glocken zabrzmiały dzwony

anhören czasownik hört an, hörte an, hat angehört wysłuchiwać, przesłuchiwać, odsłuchiwać; sich etwas anhören przesłuchać coś; sich gut anhören brzmieć dobrze, podobać się; sich die Aufnahme am Diktiergerät anhören odsłuchać nagranie z dyktafonu

gellen czasownik gellt, gellte, hat gegellt brzmieć przenikliwie, rozbrzmiewać echem, świdrować głosem; ein Pfiff gellte durch die Nacht gwizd rozległ się pośród nocy; seine Stimme gellte mir in den Ohren jego głos świdrował mi w uszach; sie schrie, dass das ganze Haus gellte jej krzyk rozbrzmiewał w całym domu

klingen czasownik klingt, klang, hat geklungen dzwonić, dźwięczeć, brzmieć; das klingt wie ein Märchen to brzmi jak bajka; das klingt nach einer guten Idee to brzmi jak dobry pomysł, to wygląda na dobry pomysł

lauten czasownik lautet, lautete, hat gelautet dźwięczeć, brzmieć

schallen czasownik schallt, schallte/scholl, hat geschallt dźwięczeć, brzmieć, rozbrzmiewać

R E K L A M A