zachodzić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

untergehen czasownik untergeht, unterging, ist untergegangen zachodzić, tonąć, upadać, ulegać zagładzie, ginąć; die Sonne geht unter słońce zachodzi

vorliegen czasownik liegt vor, lag vor, hat vorgelegen zachodzić, być założonym, być w rękach, istnieć, być, ukazywać się; es liegt kein Grund vor brak powodu; es liegen keine Beweise vor nie ma żadnych dowodów; hier muss ein Irrtum vorliegen tu musiała zajść pomyłka

hinkommen czasownik kommt hin, kam hin, ist hingekommen docierać, zachodzić, iść, pot. zgadzać się

obwalten czasownik obwaltet/waltet ob, obwaltete/waltete ob, hat obwaltet/obgewaltet dawn. zaistnieć, zachodzić; unter den obwaltenden Umständen w danych okolicznościach, wobec tego

rätseln czasownik rätselt, rätselte, hat gerätselt zgadywać, odgadywać, zachodzić w głowę über etwas (AKK) nad czymś

beschlagen czasownik beschlägt, beschlug, hat beschlagen okuwać, podkuwać, obijać; Pferde beschlagen podkuwać konie; (ist beschlagen) pokrywać się parą, zachodzić parą, pleśnieć; przymiotnik przen. obeznany, pot. obkuty

dampfen czasownik dampft, dampfte, hat gedampft parować, zachodzić parą, pienić się (koń); (ist gedampft) płynąć puszczając parę, jechać puszczając parę

konzipieren czasownik konzipiert, konzipierte, hat konzipiert sporządzać koncept, koncypować, szkicować, przygotowywać, planować, med. zachodzić w ciążę, dawn. począć

vorfallen czasownik fällt vor, fiel vor, hat vorgefallen zdarzać się, zachodzić, med. wypadać, zapadać (o klamce)

R E K L A M A