zakończenie - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Abschluss der (PL die Abschlüsse) zakończenie, koniec, ustanowienie, umowa; Abschluss eines Vertrags zawarcie umowy; kurz vor dem Abschluss stehen finalizować zawieranie umowy

Endung die (PL die Endungen) zakończenie, gram. końcówka

Vollendung die (PL die Vollendungen) zakończenie, wykończenie, mistrzostwo, doskonałość

Schließung die (PL die Schließungen) zamknięcie, zakończenie

Ausklang der (nur Singular) wydźwięk, zakończenie (wystawy, obchodów), epilog

Ende das (PL die Enden) koniec, zakończenie, kres; Ende des Jahres koniec roku; zu Ende gehen kończyć się, wyczerpywać się; kein Ende nehmen nie kończyć się; sich (AKK) dem Ende zuneigen dobiegać kresu; am Ende des Lebens u kresu życia

Finale das (PL die Finale/Finals) finał, zakończenie

Epilog der (PL die Epiloge) lit. epilog, zakończenie

zulaufen czasownik läuft zu, lief zu, hat zugelaufen podbiegać, przybiegać, przybłąkać się, pobiec auf jemanden ku komuś; spitz zulaufen mieć ostre zakończenie, mieć spiczaste zakończenie; Wasser zulaufen lassen dolewać wody

Beendigung die (nur Singular) skończenie, ukończenie, zakończenie

Vertragsbeendigung die (nur Singular) zakończenie umowy

Abschlussball der (PL die Abschlussbälle) bal zakończeniowy, bal na zakończenie

Fastenbrechen das (nur Singular) zakończenie postu

Schlusszeichen das (PL die Schlusszeichen) znak zakończenia, znak na zakończenie

Streitbeilegung die (PL die Streitbeilegungen) prawn. zakończenie sporu

Zuckerfest das (PL die Zuckerfeste) rel. święto cukru, zakończenie Ramadanu

ausscheiden czasownik scheidet aus, schied aus, ist ausgeschieden odchodzić, występować, wycofywać się, sport zostać wyeliminowanym; (hat ausgeschieden) oddzielać, odłączać, eliminować, wyłączać, chem. wydzielać, wytrącać; Kot ausscheiden med. wydalać kał, defekować; aus der Regierung ausscheiden odchodzić z rządu; Ausscheiden aus dem Arbeitsleben zakończenie aktywności zawodowej, przejście na emeryturę

R E K L A M A