zarzucać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

verschmeißen czasownik verschmeißt, verschmiss, hat verschmissen austr. zarzucać, wyrzucać

vorwerfen czasownik wirft vor, warf vor, hat vorgeworfen zarzucać jemandem etwas komuś coś; rzucać; einem Tier etwas zum Fraß vorwerfen rzucać zwierzęciu coś do żarcia

überhäufen czasownik überhäuft, überhäufte, hat überhäuft zasypywać, zarzucać; jemanden mit Angeboten überhäufen zarzucać kogoś ofertami

bezichtigen czasownik bezichtigt, bezichtigte, hat bezichtigt posądzać, obwiniać, zarzucać; jemanden des Mordes bezichtigen zarzucać komuś morderstwo

Anker der (PL die Anker) kotwica, archit. kotew, ankra, tech. twornik; den Anker lichten/werfen podnosić/zarzucać kotwicę; vor Anker liegen stać na kotwicy

raushauen czasownik haut raus, haute/hieb raus, hat raushauen/rausgehaut pot. wyrąbywać, odbijać, uwalniać, trwonić Geld pieniądze, wyrzucać z siebie Worte/Zitate słowa/cytaty, zarzucać rynek Bücher książkami

vorhalten czasownik hält vor, hielt vor, hat vorgehalten wymawiać, wytykać, zarzucać jemandem etwas komuś coś, zasłaniać; jemandem einen Spiegel vorhalten trzymać przed kimś lustro

umschlagen czasownik schlägt um, schlug um, hat umgeschlagen przeładowywać, okładać; ein Tuch umschlagen narzucać szal; einen Mantel umschlagen zarzucać płaszcz; eine Seite umschlagen przewracać stronę; (ist umgeschlagen) przewracać się, zmieniać się nagle (pogoda, nastrój)

umhängen czasownik hängt um, hängte um, hat umgehängt zarzucać na siebie, okrywać się, przewieszać; sich eine Kette umhängen zakładać naszyjnik; (umhängt, umhängte, hat umhängt) obwieszać

eingehen czasownik geht ein, ging ein, ist eingegangen wchodzić, nadchodzić, wpływać, ginąć, wymierać, więdnąć, kurczyć się, zbiegać się, podejmować się, zgadzać się auf + AKK na; etwas eingehen lassen zaniedbywać coś, zarzucać coś; eine Ehe eingehen zawierać małżeństwo; auf jemanden eingehen przen. wychodzić komuś naprzeciw; auf etwas eingehen zagłębiać się w coś

eindecken czasownik deckt ein, deckte ein, hat eingedeckt okrywać, pokrywać, ochraniać, zaopatrywać; sich mit etwas eindecken zaopatrywać się w coś; mit Fragen eindecken pot. przen. zarzucać pytaniami

auswerfen czasownik wirft aus, warf aus, hat ausgeworfen wyrzucać, rzucać, wykopywać, wydatkować; Netz auswerfen zarzucać sieć

ausschwenken czasownik schwenkt aus, schwenkte aus, hat ausgeschwenkt wypłukiwać, płukać, obracać się einen Topf garnek; (ist ausgeschwenkt) zarzucać zur Seite w bok; nach rechts ausschwenken obracać się na prawo; der Bus ist nach links ausgeschwenkt autobusem obróciło na lewo

ausscheren czasownik schert aus, scherte aus, ist ausgeschert jadąc zarzucać nach links/rechts na lewo/prawo, wypadać z toru jazdy, opuszczać szyk, przen. opuszczać szeregi; bei Glätte schert das Fahrzeug leicht aus na śliskiej nawierzchni samochód lekko zarzuca

abtrainieren czasownik trainiert ab, trainierte ab, hat abtrainiert redukować nadwagę trenując, zarzucać trenowanie; einige Kilos abtrainieren müssen musieć zrzucić kilka kilogramów; jemandem die Angst abtrainieren przen. uwalniać kogoś od strachu poprzez trening, wyuczać brak strachu u kogoś

zeihen czasownik zeiht, zieh, hat geziehen lit. pomawiać, posądzać, obwiniać jemanden einer Sache (GEN) kogoś o coś; jemanden einer Lüge zeihen zarzucać komuś kłamstwo

Unaufrichtigkeit die (nur Singular) nieszczerość; (PL die Unaufrichtigkeiten) nieszczere zachowanie; jemandem seine Unaufrichtigkeit vorwerfen zarzucać komuś nieszczerość

Angel die (PL die Angeln) wędka, zawias, trzpień; die Angel auswerfen zarzucać wędkę; die Tür aus den Angeln heben wyjmować drzwi z zawiasów; quietschende Angeln skrzypiące zawiasy

R E K L A M A