załatwić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

einrichten czasownik richtet ein, richtete ein, hat eingerichtet urządzać, zakładać, załatwić; sich einrichten urządzać się

erledigen czasownik erledigt, erledigte, hat erledigt załatwiać, wykonywać einen Auftrag zlecenie; den Streit erledigen kończyć spór; Bedenken erledigen rozpraszać wątpliwości; das wird erledigt! pot. zrobi się!; jemanden erledigen pot. załatwić kogoś, skończyć z kimś

vermitteln czasownik vermittelt, vermittelte, hat vermittelt pośredniczyć, godzić, aranżować; jemandem eine Stelle/eine Wohnung vermitteln załatwić komuś posadę/mieszkanie; jemandem einen Partner vermitteln pośredniczyć w znalezieniu partnera dla kogoś

Bedürfnis das (PL die Bedürfnisse) potrzeba; seine Bedürfnisse befriedigen zaspokajać swoje potrzeby; sein Bedürfnis verrichten załatwić swoją potrzebę fizjologiczną

besorgen czasownik besorgt, besorgte, hat besorgt starać się, troszczyć się, załatwiać

zuschanzen czasownik schanzt zu, schanzte zu, hat zugeschanzt pej. podsuwać, załatwiać; eine Arbeit/einen guten Posten robotę/dobrą posadę

verrichten czasownik verrichtet, verrichtete, hat verrichtet wykonywać, sprawować, załatwiać; ein Amt verrichten sprawować urząd; seinen Dienst verrichten pełnić swoją służbę; seine Notdurft verrichten załatwiać swoją potrzebę naturalną; Wunder verrichten dokonywać cudów; sein Gebet verrichten odmawiać pacierz

unterbringen czasownik bringt unter, brachte unter, hat untergebracht umieszczać, lokować, pot. załatwiać pracę, załatwiać posadę

hinkriegen czasownik kriegt hin, kriegte hin, hat hingekriegt pot. załatwiać, robić porządek etwas z czymś

hinbekommen czasownik bekommt hin, bekam hin, hat hinbekommen pot. załatwiać, robić porządek etwas z czymś

deichseln czasownik deichselt, deichselte, hat gedeichselt pot. załatwiać

bewerkstelligen czasownik bewerkstelligt, bewerkstelligte, hat bewerkstelligt dokonywać, uskuteczniać, załatwiać; etwas bewerkstelligen dokonywać czegoś, dopiąć czegoś

beschaffen czasownik beschafft, beschaffte, hat beschafft zdobywać, załatwiać, wystarać się, postarać się; przymiotnik beschaffen sein składać się z czegoś, być zbudowanym z czegoś, być tego rodzaju; schlecht beschaffen w złym stanie; damit ist es so beschaffen rzecz ma się następująco

ausmachen czasownik macht aus, machte aus, hat ausgemacht stanowić, tworzyć, wynosić, umawiać, uzgadniać, załatwiać, rozpoznawać, pot. wyłączać, gasić; jemandem nichts ausmachen nie robić różnicy; das macht mir nichts aus to mi nie robi różnicy, to mi nie przeszkadza; das Licht ausmachen gasić światło

anstehen czasownik steht an, stand an, hat angestanden stać w kolejce, wahać się, czekać na załatwienie, wypadać, uchodzić; nach Brot anstehen stać po chleb; anstehen lassen odsuwać, nie załatwiać; das steht dir nicht an tego nie wypada ci robić; etwas anstehen lassen odkładać coś, zwlekać z czymś

abwickeln czasownik wickelt ab, wickelte ab, hat abgewickelt odwijać, likwidować, finalizować, załatwiać; sich abwickeln rozwijać się; ein Unternehmen abwickeln likwidować przedsiębiorstwo

abtun czasownik tut ab, tat ab, hat abgetan załatwiać, zbywać, pot. zdejmować die Brille / den Hut okulary/kapelusz; damit ist es noch nicht abgetan na tym jeszcze nie koniec; etwas als Scherz abtun zbywać coś jako żart

absolvieren czasownik absolviert, absolvierte, hat absolviert kończyć (szkołę), załatwiać, rel. rozgrzeszać

abmachen czasownik macht ab, machte ab, hat abgemacht pot. odłączać, odpinać, odczepiać, zdejmować, odwiązywać, przen. uzgadniać, załatwiać etwas mit jemandem coś z kimś; wir haben abgemacht, dass... uzgodniliśmy, że...; abgemacht! zgoda!

ablehnen czasownik lehnt ab, lehnte ab, hat abgelehnt odrzucać, załatwiać odmownie, dezaprobować, prawn. oddalać, wyłączać

R E K L A M A