zdarzyć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

passieren czasownik passiert, passierte, ist passiert wydarzać się, zdarzać się, przytrafiać się; was ist passiert? co się stało?; das kann doch jedem mal passieren! każdemu może się zdarzyć!; (hat passiert) przekraczać, przechodzić, przejeżdżać, gastr. przecierać; passierte Tomaten przecier pomidorowy

vorkommen czasownik kommt vor, kam vor, ist vorgekommen zdarzać się, trafiać się, występować, wydawać się; wieder vorkommen powtarzać się; es kommt mir so vor, dass... wydaje mi się, że...; das kann vorkommen! zdarza się!, to się może zdarzyć!

jeder przymiotnik każdy; jeder Mensch każdy człowiek; jeder Fünfte co piąty; jeden Tag każdego dnia; das kann jeder każdy to potrafi; das kann jedem passieren to się może zdarzyć każdemu

so was zaimek pot. coś takiego; na so was! pot. no coś takiego! no coś podobnego!; so was kann doch jedem passieren coś takiego może zdarzyć się każdemu

begeben czasownik begibt, begab, hat begeben sprzedawać, puszczać w obieg; sich begeben zdarzać się, udawać się, iść, jechać, przystępować, rezygnować, zrzekać się; sich auf den Weg begeben udawać się w drogę; sich in Gefahr begeben narażać się na niebezpieczeństwo; seines Rechtes begeben rezygnować ze swego prawa

eintreten czasownik tritt ein, trat ein, ist eingetreten wchodzić, wydarzać się, zdarzać się, występować, następować; mit jemandem in Verhandlungen eintreten rozpoczynać z kimś negocjacje; bitte, treten Sie ein! proszę wejść!; in eine Partei eintreten wstępować do partii; plötzlich trat Stille ein nagle nastąpiła cisza; sein Tod war am frühen Morgen eingetreten jego śmierć nastąpiła wczesnym rankiem; es trat eine Besserung ihres Befindens ein nastąpiła poprawa jego samopoczucia

ereignen czasownik ereignet, ereignete, hat ereignet; sich ereignen zdarzać się, wydarzać się, mieć miejsce

geschehen czasownik geschieht, geschah, ist geschehen wydarzać się, zdarzać się, stać się; als ob nichts geschehen wäre jak gdyby nic się nie stało; etwas geschehen lassen pozwalać na coś, tolerować coś; gern geschehen! nie ma za co!

unterbleiben czasownik unterbleibt, unterblieb, ist unterblieben nie zdarzać się, nie następować, nie dochodzić do skutku, nie powtarzać się; das muss in Zukunft unterbleiben to się nie może powtórzyć w przyszłości

unterlaufen czasownik unterläuft, unterlief, hat unterlaufen wkradać się (np. o błędach), pot. zdarzać się, sport podcinać; ein Verbot unterlaufen przen. obchodzić zakaz; mit Blut unterlaufen nabiegać krwią

vorfallen czasownik fällt vor, fiel vor, hat vorgefallen zdarzać się, zachodzić, med. wypadać, zapadać (o klamce)

zutragen czasownik trägt zu, trug zu, hat zugetragen przynosić, także przen. donosić, zawiadamiać, denuncjować, informować; sich zutragen wydarzać się, zdarzać się, stawać się

R E K L A M A