zeugen - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

zeugen czasownik zeugt, zeugte, hat gezeugt świadczyć, zeznawać, płodzić; für jemanden / gegen jemanden zeugen zeznawać na czyjąś korzyść / przeciw komuś; von etwas zeugen świadczyć o kimś; einen Sohn zeugen spłodzić syna

Zeuge der (PL die Zeugen) także prawn. świadek; vor Zeugen przy świadkach; ohne Zeugen bez świadków; er war Zeuge des Gesprächs/des Verbrechens on był świadkiem rozmowy/przestępstwa; Zeuge der Anklage/Verteidigung świadek oskarżenia/obrony; ein zuverlässiger Zeuge wiarygodny świadek; jemanden als Zeuge benennen podawać kogoś na świadka; jemanden als/zum Zeugen anrufen powoływać kogoś na świadka; die Zeugen Jehovas rel. świadkowie Jehowy

Jehova (der) (nur Singular) Jehowa; Zeugen Jehovas świadkowie Jehowy

laden czasownik lädt, lud, hat geladen ładować, załadowywać, nabijać, zapraszać, wzywać, powoływać; die Waffe laden nabijać broń; vor Gericht als Zeugen laden powoływać do sądu na świadka

vernehmen czasownik vernimmt, vernahm, hat vernommen lit. przesłuchiwać, dowiadywać się, słyszeć; den Zeugen vernehmen przesłuchiwać świadka; jemanden zu einer Sache vernehmen przesłuchiwać kogoś w jakiejś sprawie

R E K L A M A