zerknäulen czasownik zerknäult, zerknäulte, hat zerknäult reg. zgniatać, miąć |
erdrücken czasownik erdrückt, erdrückte, hat erdrückt zgniatać, przygniatać; erdrückende Mehrheit przygniatająca większość |
knautschen czasownik knautscht, knautschte, hat geknautscht zgniatać |
zerknüllen czasownik zerknüllt, zerknüllte, hat zerknüllt zgniatać, miąć (papier, list) |
verknittern czasownik verknittert, verknitterte, hat verknittert miąć, zgniatać, gnieść, wygniatać |
zerknittern czasownik zerknittert, zerknitterte, hat zerknittert miąć, zgniatać, gnieść, wygniatać; das zerknitterte Blatt pomięta kartka, pognieciona kartka |
zusammenknüllen czasownik knüllt zusammen, knüllte zusammen, hat zusammengeknüllt miąć, zgniatać |
zusammendrücken czasownik drückt zusammen, drückte zusammen, hat zusammengedrückt ściskać, miąć, zgniatać, stłaczać |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 23-11-2024 23:41
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!