Übel - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Übel das (PL die Übel) zło; notwendiges Übel zło konieczne

übel przymiotnik, przysłówek niedobry, zły, paskudny, niedobrze, źle, paskudnie; wohl oder übel chcąc nie chcąc; es wird mir übel robi mi się niedobrze; ihr wurde von dem vielen Essen übel dostała mdłości z przejedzenia; jemandem etwas übel nehmen brać komuś coś za złe, mieć komuś coś za złe, być obrażonym na kogoś o coś; nimm es mir nicht übel nie bierz mi tego za złe

beleumdet przymiotnik o określonej reputacji; tadellos beleumdet sein mieć nienaganną opinię; übel beleumdete Lokale lokale o złej reputacji

beleumundet przymiotnik o określonej reputacji; tadellos beleumundet sein mieć nienaganną opinię; übel beleumundete Lokale lokale o złej reputacji

gesinnt przymiotnik gleich gesinnt o podobnych zapatrywaniach; jemandem gut/übel gesinnt sein być do kogoś przychylnie/wrogo nastawionym

ankommen czasownik kommt an, kam an, ist angekommen przybywać, przyjeżdżać, dojeżdżać, nadchodzić, przychodzić, zbliżać się, być przyjętym, dawać sobie radę, dorównywać, zależeć; gut/übel ankommen dobrze/źle trafić; es kommt mich schwer an przychodzi mi to z trudem; es kommt darauf an to zależy; es kommt auf das Wetter an to zależy od pogody

riechen czasownik riecht, roch, hat gerochen pachnieć, pachnąć, wonieć, zalatywać, trącić, wąchać, obwąchiwać, wietrzyć, czuć (zapach); nach Parfüm riechen pachnieć perfumami; gut riechen ładnie/przyjemnie pachnieć; übel riechend cuchnący, śmierdzący

R E K L A M A