żądać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

einfordern czasownik fordert ein, forderte ein, hat eingefordert żądać etwas von jemandem czegoś od kogoś; Gefallen einfordern prosić o przysługę

heischen czasownik heischt, heischte, hat geheischt żądać, wymagać, domagać się etwas czegoś

abverlangen czasownik verlangt ab, verlangte ab, hat abverlangt żądać jemandem etwas czegoś od kogoś

anfordern czasownik fordert an, forderte an, hat angefordert żądać etwas (AKK) czegoś

fordern czasownik fordert, forderte, hat gefordert żądać, domagać się

verlangen czasownik verlangt, verlangte, hat verlangt żądać, domagać się, wymagać etwas von jemandem czegoś od kogoś; Mut verlangen wymagać odwagi; nach jemandem/etwas verlangen pragnąć kogoś/czegoś

zumuten czasownik mutet zu, mutete zu, hat zugemutet żądać, wymagać; jemandem etwas zumuten wymagać czegoś od kogoś, obiecywać sobie coś po kimś, spodziewać się po kimś czegoś; jemandem viel zumuten wiele od kogoś wymagać

begehren czasownik begehrt, begehrte, hat begehrt pożądać, żądać etwas (AKK) czegoś

zurückfordern czasownik fordert zurück, forderte zurück, hat zurückgefordert żądać zwrotu, domagać się zwrotu

dringen czasownik dringt, drang, ist/hat gedrungen przenikać, przedostawać się durch przez, docierać an + AKK do / żądać auf + AKK czegoś

abnehmen czasownik nimmt ab, nahm ab, hat abgenommen wyręczać, pomagać, tracić na wadze, chudnąć, szczupleć, słabnąć, zmniejszać się, ubywać, odbierać (telefon), spowiadać, egzaminować, żądać, med. amputować; der Mond nimmt ab księżyca ubywa

Nachdruck der (nur Singular) nacisk, akcent; mit (allem) Nachdruck ablehnen/verlangen kategorycznie odmawiać/zdecydowanie żądać; der (PL die Nachdrucke) przedruk, reprint

antun czasownik tut an, tat an, hat angetan wyrządzać, okazywać; jemandem Böses antun wyrządzać komuś zło; Gewalt antun zadawać gwałt, gwałcić; es jemandem angetan haben zachwycić/oczarować kogoś; von jemandem/etwas angetan sein być zachwyconym kimś/czymś; seine Jacke antun dawn. wkładać kurtkę

vorlegen czasownik legt vor, legte vor, hat vorgelegt kłaść jemandem etwas coś przed kimś, zakładać, nakładać, przedkładać, przedstawiać, prezentować, okazywać, wykładać, sport podawać; Dokumente vorlegen okazywać dokumenty; jemandem Fragen vorlegen zadawać komuś pytania; das vorlegende Gericht sąd odsyłający

vorgeben czasownik gibt vor, gab vor, hat vorgegeben zadawać, wyznaczać, udawać, utrzymywać, sport dawać fory

fragen czasownik fragt, fragte, hat gefragt pytać, pytać się, zapytywać, zadawać pytania, dopytywać się; jemanden nach etwas fragen pytać kogoś o coś; sich fragen zastanawiać się, zadawać sobie pytanie

einstechen czasownik sticht ein, stach ein, hat eingestochen wkłuwać, wbijać, dźgać, zadawać ciosy, ugodzić auf jemanden kogoś

einlassen czasownik lässt ein, ließ ein, hat eingelassen wpuszczać; Wasser einlassen napuszczać wody; sich auf etwas einlassen wdawać się w coś; sich mit jemandem einlassen zadawać się z kimś; sich zu etwas einlassen zeznawać w jakiejś sprawie

blasen czasownik bläst, blies, hat geblasen dmuchać, dąć, wiać; Alarm blasen trąbić na alarm; jemandem einen blasen wulg. robić komuś laskę, robić komuś loda

bereiten czasownik bereitet, bereitete, hat bereitet przygotowywać, czynić, sprawiać, zgotować; das Essen bereiten przygotowywać jedzenie; Schmerzen bereiten zadawać ból; jemandem Probleme bereiten przysparzać komuś problemów; jemandem Schwierigkeiten bereiten nastręczać komuś trudności

beibringen czasownik bringt bei, brachte bei, hat beigebracht wpajać, uczyć, zadawać, przedstawiać, przedkładać; jemandem gute Manieren beibringen wpajać komuś dobre maniery; eine Wunde beibringen zadawać ranę

aufgeben czasownik gibt auf, gab auf, hat aufgegeben zadawać, nadawać, nakazywać, polecać, wysyłać, rezygnować, poddawać się; eine Hausaufgabe aufgeben zadawać pracę domową; die Hoffnung aufgeben tracić nadzieję; seine Pläne aufgeben rezygnować ze swoich planów; sein Studium aufgeben porzucać studia; den Kampf aufgeben zaprzestawać walki; seine Gewohnheiten aufgeben wyzbywać się swoich przyzwyczajeń; das Rauchen aufgeben rzucać palenie

zwiebeln czasownik zwiebelt, zwiebelte, hat gezwiebelt szykanować, pot. zadać bobu jemanden komuś, ciosać kołki na łbie

R E K L A M A